Ya Hazret-i Mevlana

Ya Hazret-i Mevlana demek istiyorum...
bana hak tanınsa herhalde en çok isteyeceğim şeylerden biri de Hz.Mevlana'yla tanışmak olurdu.
nasıl bir insan bunca asır unutulmaz, hala gönüllere hitap eder, dünyanın öbür ucundaki insanlara tesir eder.. bir derya Hz.Mevlana.
eskiden pek safken bi gün demiştim ki, "ya ne var, ben de biraz düşünsem Mevlana'nın beyitleri gibi yazabilirim, çok da zor cümleler değil".
hakikaten ne saf-salak bi laf ü güzaf.
hani noldu yazdım mı, nerdee.
ne güzel demiş;

"Herkes kendi zannınca
benim dostum oldu ama kimse içimdeki sırları araştırmadı.

Benim esrarım
feryadımdan uzak değildir, ancak (her) gözde, kulakta o nur yok.

Ten candan, can da tenden
gizli kapaklı değildir, lakin canı görmek için kimseye izin yok. "

Mevlana'yı anlamak kesinlikle herkesin harcı değil, ben dahil.
o bir şair değil, o herkesin ağzına sakız olacak biri değil, o her yıl çalgılarla, entel dantel laflarla, kendi çapında boş boş, anlamadan bilmeden dönen semazenlerle anılacak bir üstad da değil.
herkes kafasına göre yorumlayamaz onu. ben etmiştim bi toyluk, sonra anladım haddimin sınırını. gönül insanı olmak farklı bir şey. Mevlana'yı anlamak için derya gibi gönül gerek. yeni bir ufuk gerek, sağlam bir tefekkür gerek.


Her gün bir yerden göçmek ne iyi

Her gün bir yere konmak ne güzel

Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş

Ne kadar söz varsa düne ait,

Dünle beraber gitti cancağızım

Artık yeni şeyler söylemek lazım ...