yürüyorum gündüz gece

seneler önce başlamıştı bende herşeyde bi hikmet arama şeysi,
neysi.. huyu, takıntısı, alışkanlığı, meziyeti, kabiliyeti.. ne dersen..
o zaman daha bi güzel olmuştu her şey.
daha bi kolay, tatlı, sevimli.
bulamadığım da oldu.
uzun boyumdan yüksekteki sırlara erişemedim bazen.
orda bi yerdeydi ama, bunu bilmek bile teselliydi.
elimdekilerle idare ettim, hayat da beni idare etti.
geldik bugünlere.
bugünün hikmeti yarında gizli, yarın bana meçhul henüz.
acelem yok, böyle sakin, böyle rahat.
bazen bilmemek de güzel, onda da var bir hikmet.