havadan sudan

Arada gelen abuk maillerden biri, gizli kalem kamera. Artık eşler birbirini aldatamayacak, kalem şeklinde kamera, kamera olduğu belli değil fasa fiso fıs fıs tıs tıs.
Hahayt, sevsinler kalemini…
Kalemin kamera olduğunu bilmeyen adamı durduracak olan ne acaba? Olayı öncesinden çözecek bişey buldunsa gel onu söyle kardeşim.

Bunu hallettim, sildim postayı defoldu gitti kalemiyle. Derken benim boş bir zevzeklik anımda üye olduğum bir google grup postası geldi. Ben bir zamanlar başıma neler geleceğini bilmeden rehberlik servisi diye bir gruba üye oldum, hani bilgi paylaşımı, faydalı bir şeyler çıkar diye. Sonra bi baktım tipsiz postalar yağıyor bana her koldan, kimsenin kimseye bilgi verdiği yok, müfredatmış, maaşlarmış, basit basit sorularmış, bir dolu zırva. Ay ben n'apmışım dedim, üyeliğimi iptal edeyim dedim ama kaydolduğum şifreyi de unutmuşum. Ben bir ara çok unutkandım, hatta bu bloga başladığım ilk zamanlarda da devam ediyordu bu mal hal. Neyse ki son zamanlarda düzeldim ama kendimi kurtaramadım bu gruptan.

Hıaaaaa, yine mi başladınız laaaann diye bi haykırıverdim semaya doğru başımı kaldırarak. Çünkü bu enikler bi başladı mı on beş dakika bitmiyor dıdın dıdın dıdın. Tam da blog okumasına çıkmışım, süslenip püslenip kapıları tıklıyorum tek tek basarak bade süzerek. Gel de sinirlenme anacım. (anacım mı o ne yav, kendini Oya Başar zanneden insan yavrusu)
Allllaaah diye bi nara attım, sonra da 'niye daha önce akıl edemedin bunu haa şapşal' diye kendimi de tokatlayıp Windows live hotmail’in güzide seçeneklerinden engellenen gönderiler kısmını açtım. Üşenmedim -ki niye üşeneyim, her gün okumadan 20 mail silmekle uğraşmaktan daha kolaydır- teeek tek o adresleri kopyaladım o listeye. Bir yandan da mailler gelmeye devam ediyor, öte yandan ben gelenin adresini şıp diye yapıştırıyorum listeye. Ay en zevklisi de her dıdın ötüşünde dişlerimin arasından “hııııınnn sen şimdi görürsün, bak bi daha yollayabiliyor musun bana bişeey, hııımmm hıhııım hııım, canınız cehennemeee, hepinizin, nihahahaaaa, hatta nuohahaha” diye pamuk prensesin cadısı kılığına girmek oldu.

Sonra birden ses soluk kesildi, sonsuz huzur, sonsuz mutluluk…

Yazarın tavsiyesi; mail gruplarına üye olmayın, her siteye adresinizi yazmayın.